“Δεν μπορούμε να ορίσουμε την ευτυχία. Μπορούμε μόνο να μιλήσουμε γι’ αυτό που την καταστρέφει και γι’ αυτό που τη δημιουργεί.” – André Gide
Το απόφθεγμα του Αντρέ Ζιντ, “Δεν μπορούμε να ορίσουμε την ευτυχία. Μπορούμε μόνο να μιλήσουμε γι’ αυτό που την καταστρέφει και γι’ αυτό που τη δημιουργεί”, μας υπενθυμίζει την πολυπλοκότητα της έννοιας της ευτυχίας. Παρότι η ευτυχία διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, οι παράγοντες που την απειλούν ή την ενισχύουν είναι κοινοί. Στην πραγματικότητα, η ευτυχία δεν αποτελεί μια σταθερή κατάσταση αλλά μια συνεχής διαδικασία διαχείρισης των εμπειριών και των συναισθημάτων μας.
Τι είναι αυτό που καταστρέφει την ευτυχία
Ένας από τους κυριότερους παράγοντες που καταστρέφουν την ευτυχία είναι η προσκόλληση στις αρνητικές σκέψεις και εμπειρίες. Η συνεχής ανησυχία για το μέλλον ή η εμμονή με τα λάθη του παρελθόντος δημιουργούν ένα περιβάλλον που πνίγει τη χαρά και αφήνει χώρο για άγχος και απογοήτευση. Όταν επικεντρωνόμαστε σε όσα μας λείπουν ή σε όσα δεν καταφέραμε, η ευτυχία χάνεται μέσα από τα χέρια μας.
Επιπλέον, η σύγκριση με τους άλλους αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αιτίες δυστυχίας. Στην εποχή των κοινωνικών δικτύων, η τάση να μετράμε την αξία μας σε σχέση με τις επιτυχίες των άλλων μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα ανεπάρκειας ειδικά από τη στιγμή που η εικόνα που παρουσιάζει ο καθένας μπορεί να είναι ψεύτικη. Η διαρκής ανάγκη να είμαστε καλύτεροι ή πιο επιτυχημένοι από τους γύρω μας, μας εμποδίζει να αναγνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε τις δικές μας μοναδικές στιγμές ευτυχίας.
Τι είναι αυτό που δημιουργεί την ευτυχία;
Αντίθετα, η ευγνωμοσύνη και η αίσθηση πληρότητας είναι βασικοί παράγοντες δημιουργίας της ευτυχίας. Όταν εστιάζουμε στις μικρές χαρές της ζωής και εκτιμούμε όσα ήδη έχουμε, ανοίγουμε το δρόμο για την ψυχική ηρεμία και την ικανοποίηση. Η συνειδητή επιλογή να αναγνωρίζουμε τα θετικά στοιχεία στην καθημερινότητά μας ενισχύει τη συναισθηματική μας ευημερία και μας επιτρέπει να νιώθουμε ευτυχισμένοι στο παρόν.
Επιπρόσθετα, οι υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις συμβάλλουν στην ενίσχυση της ευτυχίας. Η αίσθηση ότι ανήκουμε κάπου, ότι μας αγαπούν και μας στηρίζουν, προσφέρει μια αίσθηση ασφάλειας και χαράς. Οι στιγμές που περνάμε με φίλους και οικογένεια, οι ειλικρινείς συζητήσεις και η ανθρώπινη επαφή αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο της ανθρώπινης ευτυχίας.
Συμπέρασμα
Τελικά, η ευτυχία μπορεί να παραμένει απροσδιόριστη ως έννοια, αλλά γίνεται αντιληπτή μέσα από τις πράξεις μας και τις επιλογές μας. Είναι μια δυναμική κατάσταση που επηρεάζεται τόσο από το τι αποφεύγουμε όσο και από το τι επιλέγουμε να καλλιεργούμε καθημερινά. Εσύ ποιον δρόμο ακολουθείς;
Για περισσότερα αποφθέγματα του Andre Gide, κάνε κλικ εδώ.