Οι δύο πιο ισχυροί πολεμιστές είναι η υπομονή και ο χρόνος. Αυτοί καταφέρνουν τα πάντα – Leo Tolstoy
Η αφοπλιστικά απλή αλλά καίρια φράση του Τολστόι «Οι δύο πιο ισχυροί πολεμιστές είναι η υπομονή και ο χρόνος» μας θυμίζει ότι η επιτυχία δεν στηρίζεται αποκλειστικά στο ταλέντο. Χρειάζεται να έχουμε πίστη και υπομονή αλλά και να δίνουμε στον εαυτό μας και στις καταστάσεις τον απαραίτητο χρόνο να ωριμάσουν. Τι σημαίνει, όμως, στην πράξη να οπλιστούμε με υπομονή και να συνειδητοποιήσουμε την αξία του χρόνου στη διαδικασία επίτευξης στόχων και αντιμετώπισης δυσκολιών;
Η δύναμη της υπομονής
Η υπομονή δεν είναι απλώς η ικανότητα να περιμένουμε. Υπομονή σημαίνει να διατηρούμε την ψυχραιμία, την επιμονή και την αισιοδοξία μας σε καταστάσεις αβεβαιότητας ή πίεσης. Πρόκειται για μια ενεργητική στάση ζωής, όπου αντί να παραιτούμαστε ή να βιαζόμαστε προς μια πρόχειρη λύση, αφιερώνουμε χρόνο για να αναστοχαστούμε και να ενισχύσουμε τις δυνάμεις μας.
Σε έναν κόσμο όπου η ταχύτητα μοιάζει να είναι το παν, ξεχνάμε ότι πολλά πράγματα δεν γίνεται να συμβούν από τη μια στιγμή στην άλλη. Απαιτείται συνεχής προσπάθεια, επιμονή και μία νοοτροπία όπου κάθε εμπόδιο θα το βλέπουμε σαν ευκαιρία για μάθηση.
Η εργαλειοποίηση του χρόνου
Ο χρόνος είναι ο δεύτερος «πολεμιστής» του Τολστόι. Είναι ο παράγοντας που επιτρέπει στη μάθηση να γίνει βαθύτερη και τις καταστάσεις να ξεδιπλωθούν με φυσικό ρυθμό. Όταν αναλαμβάνουμε ένα δύσκολο έργο ή αντιμετωπίζουμε μια κρίση, μπορεί αρχικά να νιώθουμε ανίσχυροι. Όμως, καθώς περνά ο χρόνος, πολλά μπορούν να αλλάξουν: εμείς ωριμάζουμε, αποκτούμε εμπειρία, διακρίνουμε νέες ευκαιρίες ή οι ίδιες οι περιστάσεις μεταβάλλονται.
Μέσα από τη διάσταση του χρόνου, η επιφανειακή βιασύνη δίνει τη θέση της σε μια πιο ουσιαστική διερεύνηση. Μπορούμε να παρατηρήσουμε τις ρίζες ενός προβλήματος, να αλλάξουμε στρατηγική, να προσαρμοστούμε και στο τέλος να τα καταφέρουμε.