“Αν ξαναρχόμουνα στον κόσμο θα ήταν για να κάνω έρωτα και για το μόνο που θα λυπηθώ όταν θα φύγω, θα ‘ναι για τον έρωτα που θα χάσω.” – Μάνος Χατζιδάκις
Ο Μάνος Χατζιδάκις, μέσα από αυτό το απόφθεγμα, εκφράζει μια βαθιά και σχεδόν απόλυτη αγάπη για τον έρωτα, τοποθετώντας τον στο επίκεντρο της ύπαρξης. Ο έρωτας, εδώ, δεν είναι απλώς μια ερωτική πράξη, αλλά μια συνολική στάση ζωής που περιλαμβάνει το πάθος, τη δημιουργία, την έκσταση και τη σύνδεση με το έτερον ήμισυ. Δηλώνει ότι αν είχε την ευκαιρία να επιστρέψει στον κόσμο, θα το έκανε μόνο για να βιώσει ξανά αυτήν τη μοναδική εμπειρία, δείχνοντας έτσι πως θεωρεί τον έρωτα την ύψιστη πηγή χαράς και ολοκλήρωσης.
Η απώλεια του έρωτα ως η μόνη λύπη
Η δεύτερη φράση του αποφθέγματος αποκαλύπτει τη βαθιά θλίψη που συνοδεύει την ιδέα της αποχώρησης από τη ζωή, καθώς αυτό που θα του λείψει περισσότερο δεν είναι η δόξα, η γνώση ή η εμπειρία, αλλά ο ίδιος ο έρωτας. Ο Χατζιδάκις παρουσιάζει τον έρωτα ως την ουσία που δίνει νόημα στην ύπαρξη, αφήνοντας να εννοηθεί πως χωρίς αυτόν, η ζωή θα ήταν φτωχότερη.
Αν θες να δεις περισσότερα αποφθέγματα του Μάνου Χατζιδάκι, κάνε κλικ εδώ.
Κάνε κλικ εδώ για να διαβάσεις περισσότερα για τη ζωή του Μάνου Χατζιδάκι.
Βιβλία του σπουδαίου Έλληνα μουσικοσυνθέτη, Μάνου Χατζιδάκι, μπορείτε να βρείτε εδώ.