“Στο εξής πρέπει να λέμε όχι ότι οι Έλληνες πολεμούν σας ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.” – Winston Churchill
Οι πρόγονοί μας πολέμησαν γενναία και πρέπει να είμαστε περήφανοι για αυτό.-
Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο συνέβη ένα παράδοξο που δεν ξέρω αν υπάρχει παρόμοιο στην ιστορία. Οι επιτιθέμενοι Ιταλοί, όχι μόνο απέτυχαν να υποτάξουν την Ελλάδα αλλά βρέθηκαν να χάνουν και τα εδάφη στα οποία είχαν στρατοπεδεύσει στην Αλβανία. Οι Έλληνες απωθούσαν τους Ιταλούς και είχαν στόχο να τους διώξουν τελείως και από την Αλβανία. Τον στόχο αυτό θα τον πετύχαιναν αν δεν είχαν εμπλακεί οι Γερμανοί, οι οποίοι επιτέθηκαν από το μέτωπο της Μακεδονίας κυρίως. Εκεί, πολεμήσαμε γενναία (με αποκορύφωμα ίσως το οχυρό Ρούπελ). Ο ίδιος ο Γκαίμπελς μάλιστα (ο Υπουργός Προπαγάνδας της Ναζιστικής Γερμανίας), είχε δηλώσει πως η καθυστέρηση στην κατάληψη του οχυρού οφειλόταν στο γεγονός πως πολεμούσαν ενάντια στους απόγονους του Λεωνίδα.
Άρα, η αναγνώριση του ηρωικού τρόπου που πολέμησαν οι πρόγονοί μας ήταν καθολική μιας και προερχόταν και από εχθρούς αλλά και από συμμάχους. Αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να κρατήσουμε σήμερα. Να μην μηδενίζουμε τα πάντα, να μαθαίνουμε από τα άσχημα (βλέπε εμφύλιος) και να κρατάμε τα καλά ως παράδειγμα προς μίμηση.
Λίγα λόγια για τον Τσώρτσιλ
Ο Sir Winston Leonard Spencer-Churchill (1874 – 1965) ήταν Βρετανός πολιτικός, στρατιωτικός, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Έχει μείνει στην ιστορία γνωστός ως ο «Πατέρας της νίκης», μιας και η συμβολή του στην επικράτηση των συμμαχικών δυνάμεων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν καθοριστική. Διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας του από το 1940 ως το 1945 και από το 1951 ως το 1955.
Ήταν ο δευτερότοκος γιος ενός άγγλου πολιτικού και μιας αμερικανίδας (κόρη του ιδιοκτήτη των New York Times). Υπήρξε Αξιωματικός του ιππικού και πολεμικός ανταποκριτής αργότερα ενώ για πρώτη φορά εκλέχτηκε βουλευτής το 1900. Διαφωνούσε με οποιαδήποτε πολιτική κατευνασμού απέναντι στον φασισμό, ο οποίος κέρδιζε συνεχώς έδαφος τη δεκαετία του 30. Διαφωνούσε και με το ίδιο του το κόμμα πολλές φορές και έγραφε πύρινα άρθρα όπου παρέθετε τα επιχειρήματά του για την ανάγκη αντιμετώπισης ολοκληρωτικών καθεστώτων με πιο σκληρό τρόπο.
Τον Μάιο του 1940 ανέλαβε την αρχηγία μιας κυβέρνησης συνασπισμού. Εκείνη την εποχή και μετά την κατάρρευση της Γαλλίας, ο Χίτλερ επεδίωκε έναν συμβιβασμό με τους Βρετανούς προκειμένου να επιτεθεί στην Σοβιετική Ένωση. Ο Τσώρτσιλ όχι μόνο δεν συνθηκολόγησε αλλά κατάφερε να ανυψώσει το ηθικό του κόσμου και των ενόπλων δυνάμεων.
Το 1948 εκδόθηκαν τα απομνημονεύματά του από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα οποία του χάρισαν και το Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1953.
Για περισσότερα αποφθέγματα με εικόνες του Ουίνστον Τσώρτσιλ, κάνε κλικ εδώ.
