“Η μοναξιά τρομάζει μια ψυχή είκοσι χρονών.” – Μολιέρος
Ο Μολιέρος, με αυτό το απόφθεγμα, επισημαίνει τη σχέση μεταξύ νεότητας και φόβου της μοναξιάς. Στην ηλικία των είκοσι, οι άνθρωποι συχνά επιδιώκουν την αποδοχή, τη συντροφικότητα και την κοινωνική αναγνώριση. Η ιδέα της μοναξιάς σε αυτή τη φάση της ζωής μοιάζει με αποτυχία ή απόρριψη. Οι νέοι συνήθως συνδέουν την ευτυχία με την κοινωνικότητα και την επιβεβαίωση από τους άλλους, οπότε η μοναξιά φαντάζει ως κάτι σκοτεινό και απευκταίο.
Το μήνυμα του Μολιέρου μας υπενθυμίζει ότι η αντίληψη για τη μοναξιά αλλάζει με την ωρίμανση. Αυτό που φαίνεται τρομακτικό στα είκοσι μπορεί να γίνει πηγή δύναμης, αυτογνωσίας και ηρεμίας αργότερα στη ζωή.
Η μοναξιά ως έλλειψη κοινωνικής αποδοχής ή αγάπης
Ο φόβος της μοναξιάς μπορεί να συνδέεται με την ανασφάλεια, την ανάγκη για αποδοχή ή την αβεβαιότητα σχετικά με την ταυτότητα του ατόμου. Οι νέοι συχνά καθορίζουν την αξία τους μέσα από τις σχέσεις και τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις τους. Η μοναξιά, λοιπόν, δεν είναι απλώς φυσική απομόνωση. Είναι και αίσθηση αποκοπής από τον κόσμο, από τις φιλίες, τις σχέσεις και τις εμπειρίες που θεωρούνται απαραίτητες για την ολοκλήρωση και την ευτυχία.
Η ωρίμανση και η αποδοχή της μοναξιάς
Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τη μοναξιά διαφορετικά – όχι ως απειλή, αλλά ως απαραίτητο στοιχείο της προσωπικής εξέλιξης και αυτογνωσίας. Η μοναξιά γίνεται εργαλείο εσωτερικής αναζήτησης και δημιουργίας, αντί να αποτελεί απλώς πηγή φόβου.
Για περισσότερα αποφθέγματα του Μολιέρου με εικόνες, κάνε κλικ εδω