“Οι άνθρωποι σπεύδουν να ασκήσουν κριτική για να μην κριθούν οι ίδιοι.” – Albert Camus
Ο Camus υποδηλώνει ότι η ανθρώπινη κριτική προς τους άλλους δεν είναι πάντοτε αποτέλεσμα αντικειμενικής αξιολόγησης ή ανιδιοτελούς πρόθεσης. Συχνά, είναι ένας μηχανισμός άμυνας απέναντι στον φόβο ότι οι ίδιοι οι κριτές θα γίνουν αντικείμενο κριτικής. Με αυτόν τον τρόπο, στρέφουν την προσοχή μακριά από τις δικές τους αδυναμίες.
Σε κοινωνικό πλαίσιο, η κριτική μπορεί να λειτουργεί ως μέσο επιβολής. Το να κρίνει κάποιος άλλους συχνά του δίνει την ψευδαίσθηση υπεροχής και τον απαλλάσσει, έστω προσωρινά, από την ανάγκη αυτοβελτίωσης.
Σχόλιο
Ο Αλμπέρ Καμύ μας προτρέπει να δούμε την κριτική ως καθρέφτη. Αντί να σπεύδουμε να κρίνουμε, ίσως πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να διερωτηθούμε: “Αυτά που επικρίνω στους άλλους μήπως αντικατοπτρίζουν δικά μου χαρακτηριστικά;”. Η κατανόηση αυτής της τάσης μας οδηγεί σε πιο ουσιαστική αυτογνωσία και ενσυναίσθηση.
Τέλος, επέλεξα σαν εικόνα background ένα πληκτρολόγιο υπολογιστή γιατί αυτή η κατάσταση έχει παραγίνει, ειδικά στην εποχή των social media. Βλέπω παντού άτομα, τα οποία κρίνουν με ευκολία άλλους ανθρώπους και καταστάσεις που δεν γνωρίζουν. Γνώμη μου, πως είναι μία εκλεπτυσμένη μορφή υποκρισίας όλο αυτό.
Για περισσότερα αποφθέγματα του Αλμπέρ Καμύ, κάνε κλικ εδώ.
Αν θες να αγοράσεις βιβλία του Αλμπέρ Καμύ, μπορείς να βρεις εδώ αρκετά.