Μου αρέσει να ταξιδεύω σε απαγορευμένες θάλασσες και να βγαίνω σε παραλίες βαρβάρων – Herman Melville
Το απόφθεγμα «Μου αρέσει να ταξιδεύω σε απαγορευμένες θάλασσες και να βγαίνω σε παραλίες βαρβάρων» προέρχεται από το μυθιστόρημα Moby Dick του Herman Melville, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1851. Πρόκειται για ένα κλασικό μυθιστόρημα που αφηγείται την ιστορία του Ισμαήλ, ενός νέου ναυτικού, που επιβιβάζεται στο φαλαινοθηρικό πλοίο Pequod. Ο καπετάνιος του πλοίου, ο Άχαμπ, είναι εμμονικά αφοσιωμένος στο κυνήγι μιας τεράστιας λευκής φάλαινας, του Μόμπι Ντικ, η οποία στο παρελθόν του είχε κόψει το πόδι. Το ταξίδι γίνεται μια επική αναζήτηση, γεμάτη κινδύνους και φιλοσοφικές αναζητήσεις για την ανθρώπινη φύση, την μοίρα, και την εκδίκηση. Μέσα από τις περιγραφές της ζωής στη θάλασσα και τις βαθύτερες σκέψεις του Ισμαήλ, το έργο εξερευνά την σχέση του ανθρώπου με τη φύση και την ακατάπαυστη αναζήτηση της αλήθειας, αφήνοντας τελικά τους περισσότερους επιβάτες του πλοίου να αντιμετωπίσουν τις τραγικές συνέπειες της εμμονής του Άχαμπ.
Το απόφθεγμα αποτυπώνει τη λαχτάρα του Ισμαήλ να εξερευνήσει πέρα από το οικείο και να επιχειρήσει σε επικίνδυνες, αχαρτογράφητες περιοχές. Εκφράζει την αγάπη για την εξερεύνηση, το ρίσκο και τη συγκίνηση της συνάντησης με το άγνωστο. Οι «απαγορευμένες θάλασσες» και οι «βάρβαρες ακτές» συμβολίζουν τις προκλήσεις, τα μυστήρια και τους πιθανούς κινδύνους που βρίσκονται έξω από τα όρια της συμβατικής ζωής. Αναδεικνύει ένα ρομαντικό αλλά και περιπετειώδες πνεύμα, πρόθυμο να αντιμετωπίσει το άγνωστο και να αψηφήσει τα όρια που επιβάλλει ο φόβος.
Στο ευρύτερο πλαίσιο του Moby Dick, αυτό το απόφθεγμα δίνει τον τόνο για ολόκληρη την αφήγηση, προϊδεάζοντας για το επικίνδυνο ταξίδι που θα πραγματοποιήσουν ο Ισμαήλ και το πλήρωμα του Pequod στην προσπάθειά τους να κυνηγήσουν την ασύλληπτη λευκή φάλαινα.
