“Η μοναξιά είναι για το πνεύμα ό,τι η νηστεία για το σώμα: θανάσιμη όταν κρατήσει πολύ, αλλά αναγκαία.” – Βωβενάργκ
Το να επιλέγεις να περνάς χρόνο μόνος ή μόνη σου σε τακτά χρονικά διαστήματα δεν είναι απαραίτητα κάτι αρνητικό. Αντιθέτως, μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά, καθώς σου δίνει τη δυνατότητα να αποστασιοποιηθείς από τις καταστάσεις που σε απασχολούν και να τις παρατηρήσεις με μεγαλύτερη ψυχραιμία και διαύγεια. Μέσα από αυτή την απομάκρυνση, το μυαλό σου”καθαρίζει”, επιτρέποντάς σου να αναλογιστείς πιο αντικειμενικά τις εμπειρίες σου και να αναγνωρίσεις τα λάθη που έχεις κάνει. Παράλληλα, αυτή η αποστασιοποίηση σου δίνει την ευκαιρία να επαναπροσδιορίσεις τις προτεραιότητές σου και να λάβεις αποφάσεις με μεγαλύτερη σιγουριά και ωριμότητα.
Ωστόσο, αν αυτή η περίοδος απομόνωσης διαρκέσει υπερβολικά πολύ, τότε μπορεί να υπάρξουν αρνητικές συνέπειες. Η απομόνωση μπορεί να οδηγήσει σε έναν φαύλο κύκλο αρνητικών σκέψεων ή ακόμα και να διαστρεβλώσει την κρίση σου, καθιστώντας δύσκολο να αντιληφθείς την πραγματικότητα με καθαρότητα. Έτσι, αντί να σε βοηθήσει να βρεις λύσεις ή να εξελιχθείς, μπορεί να σε βυθίσει σε μια κατάσταση στασιμότητας ή ακόμα και σύγχυσης.
Επομένως, είναι σημαντικό να διαχειρίζεσαι προσεκτικά τον χρόνο που επιλέγεις να περνάς μόνος ή μόνη σου. Η ισορροπία ανάμεσα στην αναγκαία αποστασιοποίηση και την επαφή με τους άλλους είναι το κλειδί για να διατηρήσεις καθαρή κρίση και συναισθηματική σταθερότητα.
Ανακάλυψε περισσότερα αποφθέγματα για τη μοναξιά εδώ.
Λίγα λόγια για τον Βωβενάργκ
Ο Luc de Clapiers, μαρκήσιος de Vauvenargues (1715 – 1747) ήταν Γάλλος συγγραφέας και ηθικολόγος. Μία χρονιά πριν το θάνατό του, είχε εκδώσει – ανώνυμα – μια συλλογή δοκιμίων και αφορισμών με την ενθάρρυνση του φίλου του, Βολταίρου. Το σημαντικότερο έργο του είναι η “Εισαγωγή στη γνώση του ανθρώπινου πνεύματος”.