“Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι” – Οδυσσέας Ελύτης
Η φράση “Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι” από τη “Μαρία Νεφέλη” του Οδυσσέα Ελύτη αποτελεί έναν στοχαστικό και ποιητικό συλλογισμό πάνω στην ανθρώπινη ύπαρξη και τις αντιφάσεις της. Μέσα από αυτή τη λιτή αλλά γεμάτη νόημα φράση, ο ποιητής θίγει το δίλημμα που δημιουργείται όταν το άτομο προσπαθεί να ζήσει ταυτόχρονα στον κόσμο της αγάπης και του ονείρου, μια κατάσταση που μπορεί να φέρει σύγκρουση, αλλά και να οδηγήσει στην προσωπική ολοκλήρωση.
Απόσπασμα
Η “Μαρία Νεφέλη” είναι ένα έργο διαλόγου ανάμεσα σε δύο χαρακτήρες: τη Μαρία Νεφέλη, σύμβολο της ελευθερίας και της νεότητας, και τον Αντιφωνητή, που αντιπροσωπεύει τη λογική και την παράδοση. Ο όρος “Νεφεληγερέτης” χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον δημιουργικό άνθρωπο, που σαν τον Δία, μαζεύει σύννεφα και δημιουργεί νέες πραγματικότητες.
Α τι ωραία να ‘σαι νεφεληγερέτης
να γράφεις σαν τον Όμηρο εποποιίες στα παλιά παπούτσια σου
να μη σε νοιάζει αν αρέσεις η όχι
τίποτεΑπερίσπαστος νέμεσαι την αντιδημοτικότητα
έτσι· με γενναιοδωρία· σαν να διαθέτεις
νομισματοκοπείο και να το κλείνεις
ν’ απολύεις όλο το προσωπικό
να κρατάς μια φτώχεια που δεν την έχει άλλος κανείς
εντελώς δική σου.Την ώρα που μες στα γραφεία τους απεγνωσμένα
κρεμασμένοι απ’ τα τηλέφωνά τους
παλεύουν για ‘να τίποτα οι χοντράνθρωποι
ανεβαίνεις εσύ μέσα στον Έρωτα
καταμουντζουρωμένος αλλ’ ευκίνητος
σαν καπνοδοχοκαθαριστής
κατεβαίνεις απ’ τον Έρωτα έτοιμος να ιδρύσεις
μια δική σου λευκή παραλία
χωρίς λεφτά
γδύνεσαι όπως γδύνονται όσοι νογούν τ’ αστέρια
και μ’ οργιές μεγάλες ανοίγεσαι να κλάψεις ελεύθερα…Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι.
Στο πλαίσιο του αποσπάσματος, η διγαμία αυτή φαίνεται να εκφράζει την εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, στον έρωτα και τη δημιουργική ελευθερία. Η αγάπη, με τη δέσμευση που συνεπάγεται, συχνά έρχεται σε αντίθεση με την τάση του ανθρώπου να ονειρεύεται, να φαντάζεται και να αποδρά από το χειροπιαστό. Ο Ελύτης προβάλλει την ιδέα ότι η αγάπη και το όνειρο είναι δύο δυνάμεις εξίσου ισχυρές, που όμως δύσκολα μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά. Το να ονειρεύεσαι σημαίνει να επιδιώκεις κάτι που δεν έχεις ακόμη αγγίξει, ενώ το να αγαπάς σημαίνει να παραδίδεσαι σε κάτι υπαρκτό, σε ένα πρόσωπο ή μια ιδέα που είναι παρούσα στη ζωή σου.
Σχόλιο
Από μια προσωπική σκοπιά, η φράση μπορεί να αναγνωστεί ως ένα σχόλιο για τη φύση της ανθρώπινης ψυχής, που είναι φτιαγμένη να ζητά τόσο την αγάπη όσο και το άπιαστο. Ο άνθρωπος που ονειρεύεται πολύ μπορεί να χάσει την ουσία της αγάπης που βιώνει στο παρόν, ενώ εκείνος που εστιάζει μόνο στην αγάπη ίσως στερηθεί το εύρος των δυνατοτήτων που φέρνει το όνειρο. Ο Ελύτης προτρέπει στη συνειδητοποίηση αυτής της εσωτερικής “διπλής ζωής”, προτείνοντας ότι, παρά τις δυσκολίες, η συνύπαρξη αγάπης και ονείρου είναι αναπόφευκτη και ίσως απαραίτητη για την ολοκλήρωση του ανθρώπου.