Δεν υπάρχουν μυστικά για τον κόσμο της φύσης. Υπάρχουν μυστικά για τις σκέψεις και τις προθέσεις των ανθρώπων – J. Robert Oppenheimer
Όταν ο Οπενχάιμερ υποστηρίζει ότι «δεν υπάρχουν μυστικά για τον κόσμο της φύσης», εννοεί ότι ο φυσικός κόσμος λειτουργεί με διαφάνεια και προβλεψιμότητα. Οι επιστημονικές αρχές διέπουν το σύμπαν, επιτρέποντάς μας να παρατηρούμε, να μελετάμε και να κατανοούμε τους νόμους της φύσης. Τα φυσικά φαινόμενα μπορούν να μετρηθούν, να αναλυθούν και να εξηγηθούν μέσω εμπειρικών παρατηρήσεων και αυστηρών πειραμάτων.
Σε αντίθεση με τη διαφάνεια της φύσης, οι ανθρώπινες σκέψεις και προθέσεις δεν μπορούν να εξηγηθούν τόσο εύκολα. Τα συναισθήματα, τα κίνητρα και οι προθέσεις συχνά διαπλέκονται, καθιστώντας δύσκολη την πλήρη αποκρυπτογράφηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το μυαλό των ανθρώπων μπορεί να κρύβει κρυφές ατζέντες και ανομολόγητες επιθυμίες, οδηγώντας σε απροσδόκητες ενέργειες και συνέπειες.
Το πλαίσιο μέσα στο οποίο ειπώθηκε το απόφθεγμα
Ως επικεφαλής του Προγράμματος Μανχάταν και πατέρας της ατομικής βόμβας, ο Οπενχάιμερ βρισκόταν αντιμέτωπος με τα ηθικά διλήμματα και τις συνέπειες της επιστημονικής προόδου.
Αυτή η φράση αντικατοπτρίζει την ένταση που ένιωθε ανάμεσα στην αντικειμενικότητα της επιστήμης και τη βαθύτερη αβεβαιότητα γύρω από τα κίνητρα και τις προθέσεις των ανθρώπων. Η φύση, για τον Οπενχάιμερ, ήταν ένας ανοιχτός τομέας για εξερεύνηση χωρίς ηθικές αμφισημίες, όπου οι φυσικοί νόμοι ήταν ξεκάθαροι και κατανοητοί. Όμως, οι ανθρώπινες αποφάσεις, τα κίνητρα και η χρήση της επιστημονικής γνώσης αποτελούσαν μια διαφορετική, πιο περίπλοκη πραγματικότητα.
Με αυτό το σχόλιο, ήθελε να αναδείξει ότι τα μεγαλύτερα ηθικά και φιλοσοφικά ερωτήματα δεν προκύπτουν από τη φύση και τους φυσικούς νόμους, αλλά από τις προθέσεις των ανθρώπων και τις αποφάσεις που λαμβάνουν για τη χρήση της επιστήμης.