Η τρέλα υπήρξε αντικείμενο φόβου, θαυμασμού αλλά και έμπνευσης. Άλλοτε στιγματίζεται και άλλοτε δοξάζεται, καθώς ακροβατεί ανάμεσα στο χάος και τη δημιουργία, στη σύγκρουση με την κοινωνία και στην εσωτερική αλήθεια. Πολλοί μεγάλοι στοχαστές, καλλιτέχνες και φιλόσοφοι είδαν στην τρέλα όχι απλώς ασθένεια, αλλά μια εναλλακτική προσέγγιση της πραγματικότητας – ένα ξέσπασμα αυθεντικότητας σε έναν κόσμο ορθολογισμού. Στη συλλογή που ακολουθεί, θα βρείτε αποφθέγματα που αγγίζουν την τρέλα με ειλικρίνεια, χιούμορ και βάθος, υπενθυμίζοντάς μας πως η γραμμή ανάμεσα στη λογική και την παραφροσύνη είναι συχνά πιο λεπτή απ’ όσο νομίζουμε.
