Καλύτερα να σκοτωθείς παρά να πεθάνεις απ’ τον φόβο σου – Robert Smith Surtees
Το απόφθεγμα «Καλύτερα να σκοτωθείς παρά να πεθάνεις απ’ τον φόβο σου» του Robert Smith Surtees εκφράζει την ιδέα ότι είναι προτιμότερο να αντιμετωπίζει κανείς τις δυσκολίες και τους κινδύνους της ζωής, παρά να παραλύει από τον φόβο και να ζει μια ζωή γεμάτη συμβιβασμούς. Ουσιαστικά, μας προτρέπει να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις με τόλμη και θάρρος.
Η Ψυχολογία του Φόβου
Ο φόβος είναι ένα φυσικό και πανανθρώπινο συναίσθημα που συχνά μας προφυλάσσει από κινδύνους. Ωστόσο, μπορεί να λειτουργήσει και ως παράγοντας που εμποδίζει την προσωπική μας ανάπτυξη και ευτυχία. Το απόφθεγμα του Surtees καλεί τον άνθρωπο να αντιμετωπίσει τον φόβο, καθώς το να ζει κάποιος υπό τη συνεχή απειλή του, μοιάζει με έναν αργό θάνατο.
Η τολμηρή αντιμετώπιση των φόβων μας δεν σημαίνει απουσία φόβου, αλλά επίμονη προσπάθεια να προχωράμε παρά την ύπαρξή του. Το «καλύτερα να σκοτωθείς» υποδηλώνει την προτίμηση να αντιμετωπίσει κανείς τον κίνδυνο με θάρρος παρά να αφήνει τον φόβο να καθοδηγεί τις πράξεις του.
Η Σχέση με την Καθημερινή Ζωή
Πώς, όμως, εφαρμόζεται το ρητό αυτό στη σύγχρονη καθημερινότητα; Σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται συνεχώς, συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους φόβους και τις ανασφάλειές μας. Χρειάζεται τόλμη για να ρισκάρουμε, αλλά είναι ο μόνος δρόμος για να ζήσουμε σύμφωνα με τις δικές μας αρχές.
Πρακτική Εφαρμογή και Παραδείγματα
- Επαγγελματική Πρόοδος: Πολλοί εργαζόμενοι νιώθουν φόβο μπροστά στην αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος. Το θάρρος να δράσουμε, όμως, μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους και να προσφέρει νέες ευκαιρίες. Προσωπικά, είναι κάτι που έχω βιώσει όταν στην προηγούμενη δουλειά μου αισθανόμουν να πνίγομαι. Τότε, εν μέσω κρίσης, αποφάσισα να φύγω και να δοκιμάσω μόνος μου. Σίγουρα, ήταν μία δύσκολη απόφαση αλλά την πήρα γιατί έκρινα ότι η ψυχική μου υγεία άξιζε περισσότερο. Κόπιασα αλλά δικαιώθηκα.
- Προσωπικές Σχέσεις: Το ρίσκο να εκφράσουμε συναισθήματα, να πάρουμε ρίσκα στις σχέσεις μας ή να αποδεχθούμε την πιθανότητα αποτυχίας είναι μια ένδειξη θάρρους που αξίζει περισσότερο από το να μένουμε σε ένα ασφαλές περιβάλλον, το οποίο όμως δεν μας γεμίζει.