“Το πρόβλημα μου ήταν πως πάντα προσπαθούσα να μπαίνω στη θέση του καθενός, εκτός από τη δική μου” – Ralph Ellison

Το απόφθεγμα “Το πρόβλημα μου ήταν πως πάντα προσπαθούσα να μπαίνω στη θέση του καθενός, εκτός από τη δική μου” προέρχεται από το μυθιστόρημα του Ralph Ellison “Αόρατος Άνθρωπος“. Αυτή η φράση αντικατοπτρίζει τον αγώνα του πρωταγωνιστή να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και τις επιθυμίες των άλλων, παραμελώντας παράλληλα τον ίδιο του τον εαυτό.

Λίγα λόγια για τον Ραλφ Έλισον

Πριν εμβαθύνουμε στο νόημα του αποφθέγματος, ας πούμε δυο λόγια για τον Ραλφ Έλισον. Γεννημένος το 1913, ο Ellison ήταν ένας Αφροαμερικανός συγγραφέας γνωστός για το μυθιστόρημά του “Αόρατος Άνθρωπος”, το οποίο διερευνά θέματα ταυτότητας και φυλής. Το έργο του συχνά εμβαθύνει στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης εμπειρίας, ρίχνοντας φως στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα περιθωριοποιημένα άτομα στην κοινωνία.

Κομφορμισμός

Ο κομφορμισμός είναι η τάση των ανθρώπων να προσαρμόζουν τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις και τη συμπεριφορά τους στις προσδοκίες και τα πρότυπα μιας ομάδας ή μιας κοινωνίας, παραμερίζοντας ή αγνοώντας τις δικές τους προτιμήσεις ή πεποιθήσεις. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, αυτό μπορεί να περιορίσει τη δημιουργικότητα και την γνήσια έκφραση, οδηγώντας εν τέλει στην ατομική δυστυχία αλλά και στη μαζοποίηση.

Προκλήσεις στη σημερινή εποχή

Όσο και αν θέλουμε να λέμε, ότι πλέον όλοι είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε, η κατάσταση δυστυχώς μας διαψεύδει. Σήμερα, και με τη βοήθεια των social media, η κοινωνία επιβάλει πρότυπα και συμπεριφορές με έναν διαφορετικό τρόπο από ότι γινόταν τα προηγούμενα χρόνια. Πρέπει να ανεβάσουμε selfie χαμογελαστοί, πρέπει να σχολιάσουμε ένα θέμα που μπορεί να μην μας πολυενδιαφέρει αλλά αφού το κάνουν όλοι επιβάλεται να το κάνουμε και εμείς, πρέπει να είμαστε χαρούμενοι στις γιορτές και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.

Η συμμόρφωση με όλα αυτά, όμως, μπορεί να εμποδίσει την προσωπική ανάπτυξη, να καταστείλει τη δημιουργικότητα και να περιορίσει την επιδίωξη των ατομικών φιλοδοξιών. Προσπαθώντας να ικανοποίησουμε τις προσδοκίες των άλλων, χάνουμε το πραγματικό νόημα της ζωής. Η μόνη λύση είναι να υιοθετήσουμε μία νοοτροπία, στην οποία το κέντρο θα είναι οι πραγματικές ανάγκες μας. Προσοχή, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έχουμε ενσυναίσθηση και θα αδιαφορούμε για τον συνάνθρωπό μας. Απλώς, θα πρέπει να ξέρουμε τι πραγματικά θέλουμε (χωρίς να βλάπτουμε τους άλλους) και να το επιδιώκουμε με όλο μας το είναι, αδιαφορώντας για το τι θα πει ο καθένας.